Un poema de Rafael Pombo, in espaniol e Interlingua. | Un poema de Rafael Pombo, en español e Interlingua. | |
NOTA: Iste poema esseva traducite automaticamente per OpenAI (GPT-3.5-turbo). Io lo faceva como un exercitation, pro apprender como programmar le API de OpenAI. | NOTA: Este poema fue traducido automáticamente por OpenAI (GPT-3.5-turbo). Lo hice como ejercicio, para aprender cómo programar el API de OpenAI. | |
Le Povre Vitulina | La Pobre Viejecita | |
---|---|---|
Il esseva un vetula sin nihil a mangiar excepte carnes, fructos, dulces, tortas, ova, pan e pisce. |
Érase una viejecita sin nadita que comer sino carnes, frutas, dulces, tortas, huevos, pan y pez. |
|
Bebeva caldo, chocolate, lacte, vino, the e cafe, e le povre non trovava que mangiar ni que biber. |
Bebía caldo, chocolate, leche, vino, té y café, y la pobre no encontraba qué comer ni qué beber. |
|
E iste vetula non habeva un casetta in le qual viver excepte un casa grande con su horto e su jardino. |
Y esta vieja no tenía ni un ranchito en qué vivir fuera de una casa grande con su huerta y su jardín. |
|
Nemo, nemo la curava excepte Andres e Juan e Gil e octo serventas e duo pagettos con uniforme e cravatta. |
Nadie, nadie la cuidaba sino Andrés y Juan y Gil y ocho criadas y dos pajes de librea y corbatín. |
|
Nunca habeva ubi sedear excepte sellas e sofàs con scannos e cuscinos e ressorte al spaldar. |
Nunca tuvo en qué sentarse sino sillas y sofás con banquitos y cojines y resorte al espaldar. |
|
Necun altra lecto que un grande plus dorate que un altare, con un matresso de plumas moll multo seta e multo pizzo. |
Ni otra cama que una grande más dorada que un altar, con colchón de blanda pluma, mucha seda y mucho holán. |
|
E iste povre vetula cada anno usque su fin, habeva un anno plus de vetula e un minus de viver. |
Y esta pobre viejecita cada año hasta su fin, tuvo un año más de vieja y uno menos que vivir. |
|
E a vider se in le speculo sempre le alarmava illic un altere vetula con occhiali, cuffia e parrucca. |
Y al mirarse en el espejo la espantaba siempre allí otra vieja de antiparras, papalina y peluquín. |
|
E iste povre vetulina non habeva que vestir excepte vestimentos de mille cortes e de mille typos de tela. |
Y esta pobre viejecita no tenía qué vestir sino trajes de mil cortes y de telas mil y mil. |
|
E si non esset pro sues scarpos pantofoles, botas e scarpas, nudipes sur le pavimento ambulara le infelice. |
Y a no ser por sus zapatos chanclas, botas y escarpín, descalcita por el suelo anduviera la infeliz. |
|
Appetito nunquam habeva post terminar de mangiar, nec gaudieva de sanitate complete quando non se sentiva ben. |
Apetito nunca tuvo acabando de comer, ni gozó salud completa cuando no se hallaba bien. |
|
Illas moriva de mal de rugas, jam incurvate como un tres, e numquam retornava a queixar se ni de fame ni de sete. |
Se murió de mal de arrugas, ya encorvada como un tres, y jamás volvió a quejarse ni de hambre ni de sed. |
|
E iste povre vetulina al morir non lassava plus que onzas, joyas, terras, casas, octo cattos e un turpial. |
Y esta pobre viejecita al morir no dejó más que onzas, joyas, tierras, casas, ocho gatos y un turpial. |
|
Dormi in pace, e Deo permitte que nos pote gauder le povressas de iste povre e morir del mesme mal. |
Duerma en paz, y Dios permita que logremos disfrutar las pobrezas de esta pobre y morir del mismo mal. |
No hay comentarios:
Publicar un comentario